وعده “ایمپلنت در یک روز”: واقعیت یا تبلیغ؟

مقدمه**  

در سال‌های اخیر، تبلیغات گسترده‌ای با عنوان “ایمپلنت در یک روز” یا “دندان‌های جدید در یک جلسه” رایج شده است که وعده می‌دهد بیماران می‌توانند در کمتر از 24 ساعت یک دندان ایمپلنت شده و آماده استفاده داشته باشند. این ادعا اغلب جذاب به نظر می‌رسد، به‌ویژه برای بیمارانی که به دنبال راه‌حلی سریع برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته خود هستند. اما آیا واقعاً این امکان وجود دارد؟ در این مقاله به بررسی واقعیت پشت این وعده‌ها و چالش‌های فنی و پزشکی مرتبط با آن می‌پردازیم.

**فرآیند استاندارد ایمپلنت دندان**  

فرآیند استاندارد ایمپلنت دندان شامل چندین مرحله است که در طول چند ماه تکمیل می‌شود. مراحل اصلی به شرح زیر است:

1. **کاشت پایه ایمپلنت**: ابتدا پایه ایمپلنت (یک پیچ تیتانیومی) در استخوان فک کاشته می‌شود.

2. **مدت زمان برای جوش خوردن (استئواینتگریشن)**: در این مرحله، استخوان فک باید به‌طور طبیعی به پایه ایمپلنت جوش بخورد، که این فرآیند معمولاً بین 3 تا 6 ماه زمان می‌برد.

3. **قرار دادن اباتمنت و تاج دندان**: پس از اطمینان از جوش خوردن کامل ایمپلنت به استخوان، تاج دندان مصنوعی به اباتمنت (بخشی که روی ایمپلنت قرار می‌گیرد) متصل می‌شود.

این فرآیند زمان‌بر است تا اطمینان حاصل شود که ایمپلنت به‌طور پایدار و با دوام در فک قرار گرفته است. عجله در این مراحل می‌تواند منجر به شکست درمان یا نیاز به جراحی‌های اصلاحی شود.

**وعده ایمپلنت در یک روز: چه چیزی ارائه می‌شود؟**  

برخی کلینیک‌ها وعده می‌دهند که ایمپلنت دندان و تاج موقت را در یک روز نصب می‌کنند. در این روش:

– **پایه ایمپلنت** در همان روز در استخوان فک کاشته می‌شود.

– **تاج موقت** به‌طور فوری بر روی ایمپلنت نصب می‌شود تا بیمار بلافاصله ظاهر دندان خود را باز یابد.

با این حال، باید تأکید کرد که تاج موقت اغلب به‌طور محدود از نظر عملکرد و استحکام است و تا زمانی که فرآیند استئواینتگریشن کامل نشده، استفاده از آن به‌عنوان دندان دائمی توصیه نمی‌شود.

**چالش‌های فنی و پزشکی**  

اجرای روش “ایمپلنت در یک روز” با چالش‌های متعددی روبرو است که باید مدنظر قرار گیرد:

1. **ریسک عدم جوش خوردن ایمپلنت به استخوان (استئواینتگریشن)**: استخوان فک نیاز به زمان دارد تا به پایه تیتانیومی ایمپلنت جوش بخورد. اگر این فرآیند به درستی تکمیل نشود، خطر شکست ایمپلنت بالا می‌رود. در روش ایمپلنت یک روزه، فشار زیادی به پایه ایمپلنت وارد می‌شود که ممکن است مانع جوش خوردن صحیح آن به استخوان شود.

2. **شرایط بالینی بیمار**: این روش برای همه بیماران مناسب نیست. بیمارانی که تراکم استخوان فک کافی ندارند یا دچار بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا پوکی استخوان هستند، ممکن است نیاز به زمان بیشتری برای بهبودی و فرآیند استئواینتگریشن داشته باشند.

3. **ایمپلنت‌های فوری یا استاندارد**: در ایمپلنت‌های فوری، به دلیل نصب سریع تاج موقت، احتمال دارد که ایمپلنت در موقعیت صحیح قرار نگیرد و این می‌تواند بر نتیجه نهایی تأثیر بگذارد. در حالی که در روش استاندارد، با صبر بیشتر، دقت و استحکام نهایی افزایش می‌یابد.

**نقش دندانساز در ایمپلنت یک روزه**  

دندانساز در این فرآیند نقش مهمی ایفا می‌کند، به‌ویژه در ساخت تاج‌های موقت و دائم. یکی از چالش‌های اصلی دندانساز، طراحی و ساخت تاج‌هایی است که هم از نظر زیبایی و هم از نظر عملکرد بهینه باشند و در عین حال فشار زیادی به پایه ایمپلنت وارد نکنند. تاج‌های موقت باید به گونه‌ای طراحی شوند که فشار کمتری به پایه وارد کنند تا ایمپلنت فرصت کافی برای جوش خوردن داشته باشد.

**نتیجه‌گیری**  

اگرچه تبلیغات “ایمپلنت در یک روز” ممکن است جذاب باشد، اما این روش برای همه بیماران مناسب نیست و محدودیت‌های جدی دارد. استفاده از تاج‌های موقت و توجه به شرایط بالینی بیمار از جمله عواملی است که بر موفقیت یا شکست این روش تأثیر می‌گذارد. درمان ایمپلنت استاندارد همچنان به عنوان روش مطمئن‌تر و پایدارتر پیشنهاد می‌شود، هرچند که به زمان بیشتری نیاز دارد.

**منابع علمی:**  

1. Chen, S., & Buser, D. (2009). “Implant placement post-extraction in esthetic single tooth sites: when immediate, when early, when late?” *Periodontology 2000*, 50(1), 41-50. https://doi.org/10.1111/j.1600-0757.2008.00277.x  

2. Esposito, M., et al. (2013). “Interventions for replacing missing teeth: different times for loading dental implants.” *Cochrane Database of Systematic Reviews*, (3), CD003878. https://doi.org/10.1002/14651858.CD003878.pub5  

3. Buser, D., et al. (2017). “12-Year Survival and Late Complications of Implants with a Sandblasted and Acid-Etched Surface: Results from a Prospective Long-Term Follow-Up Study.” *Clinical Implant Dentistry and Related Research*, 19(1), 1-9. https://doi.org/10.1111/cid.12423